Opgezet door Micro-Folie als een uitnodiging aan de toeschouwer om drie emblematische plekken in de stad te verkennen,
De tentoonstelling, Identités remarquables (Opmerkelijke Identiteiten), gebruikt onze individualiteit om de identiteit die een gebied uitmaakt te bevragen, wat het uniek maakt en hoe het in de loop der tijd is veranderd.
Het creatieve werk is gebaseerd op beelden uit de collectie Roffé (een Aptésiaanse fotostudio), waarvan de meeste dateren uit de eerste helft van de 20e eeuw, evenals hedendaagse portretten van de huidige bevolking. Deze collectie, versierd met deze nieuwe elementen, zorgt ervoor dat deze creaties diep geworteld zijn in onze gedeelde leefruimte. Het uiteindelijke doel is echter niet om portretten van gisteren of vandaag te presenteren, maar om van deze mix van ongelijksoortige elementen een palet van vorm, kleur en materiaal te maken.
Robert Santero speelt met deze stukken om nieuwe dieptes, transparanties en materiële effecten te creëren, zoals de noten van een muziekstuk die zich ontvouwen in een nieuwe visuele ruimte. Het is een reis door zijn zeer persoonlijke geschiedenis van beeldopbouw, waarin technisch meesterschap, gebaar en toeval samenkomen. Een verhaal van balans en verhaal, niet zozeer zoals hij het zich voorstelde, maar meer zoals onze ogen het kunnen zien. Het is visuele muziek die niet kan worden geanalyseerd, maar je laat ontsnappen in je eigen droomwereld. Het is een reis naar het centrum van een visuele stijl die de mathematische precisie van beheerste digitale hulpmiddelen combineert met de poëzie van een ruimte die openstaat voor de vrijheid van het oog.
Door de manier waarop het beeld zelf wordt geschreven te herinterpreteren, door zijn werk als fotograaf en grafisch ontwerper te confronteren met de verwerking van beelden, waarvan sommige worden overgelaten aan wiskundige algoritmen, geeft hij ons een nieuwe fantasmagorische identiteit, de vrucht van deze mix van tijdperk en genre.
Met welke identiteiten zullen deze gereconstrueerde portretten ons confronteren? Verleden, heden, echt of virtueel, wie gaat er schuil achter deze portretten? Een subtiele manier om de alomtegenwoordigheid van beelden in vraag te stellen in een maatschappij die gedomineerd wordt door de moeilijkheid om echt van onecht te onderscheiden.
Minder tonen
