1, 2, 3 … Musea! Olijf- en wijnkunsten
Deel 1
Vandaag open we de deuren van nieuwe musea vol interessante voorwerpen. Tijdens uw bezoeken nodigen wij u uit om het geheim van ongewone objecten te ontrafelen. Laat u in de schattenjachtmodus meeslepen door de sfeer van de plaats en vind 3 werken die de eigenaren dierbaar zijn (die we bedanken voor het lenen voor het spel). Het is aan u om te spelen, om het oudste, meest onwaarschijnlijke object te vinden en om uw favoriet te kiezen.
Bij Yves is de kurkentrekker op Domaine La Citadelle een kunstwerk.
De Citadel in Ménerbes is echt een plek als geen ander: wijndomein, botanische tuin en kurkentrekkermuseum, de 3 passies van Yves Rousset-Rouard.
U kijkt uw ogen uit! In dit museum zijn meer dan 1200 stukken van over de hele wereld te zien, allemaal uit de privécollectie van Yves (niet de kurkentrekker die we allemaal in een la hebben liggen en die de kurken doet zingen, maar waar we altijd naar op zoek zijn bij het openen van de fles…).
Echte kunstwerken, waarvan u zich bij sommige afvraagt wat er in de hoofden van de makers is gebeurd. In deze wervelwind zijn er 3 werken dierbaar voor Yves en het museumteam.
Wist u dat…
Een kurkentrekkerverzamelaar een helixofiel of pomelkofiel is? Goed om te onthouden om indruk te maken of voor tijdens een volgend potje scrabble 😉
In het land van de Olijf, op het Domaine de la Royère
Gastronomisch trio voor de Royère, al generaties lang bolwerk van de familie Hugues: biologische wijnmakerij, olijfdomein (ze produceren zelfs een olijfbrandewijn!) en olijfoliemuseum.
Het museum neemt u mee door de geschiedenis van de olijf, van de Oudheid tot heden, via een prachtige route waar objecten zich vermengen met multimedia, in een gezellige sfeer, waar u uw tijd kunt nemen. Dit museum, opgericht door Jean-Pierre Hugues, volgt ook de familiegeschiedenis, die is geschreven tussen wijngaarden en olijfbomen.
Lampe à huile en métal du XVIIIème siècle. Les traces de ce moyen d’éclairage apparaissent très vite après la maîtrise du feu, soit aux environs de 20 000 ans avant Jésus-Christ. Pressoir Antique – XVIIème siècle – Fès, au Maroc. L’arbre de presse est l’élément essentiel du pressoir à levier. C’est le prælum latin. Il s’agit en fait d’un levier qui pèse sur la pile de scourtins. Le scourtin, utilisé depuis l’antiquité pour extraire l’huile d’olive, est une poche filtrante en forme d’un béret rond dans lequel on étale la pâte provenant de l’écrasement des olives. Comment le nettoyait-on entre 2 saisons ? Pour le découvrir, il faudra venir
Bij Château Turcan, Yves-Dominique’s wijnkunsten en ambachten
In het hart van de Luberon, aan de rand van Ansouis, dat is geclassificeerd als een van De Mooiste Dorpen van Frankrijk, is een unieke collectie in Europa te ontdekken in Château Turcan, dat sinds 7 generaties eigendom van de familie Laugier is.
Hier, op 2 locaties en verschillende verdiepingen, zijn sinds 1981 meer dan 3000 stukken tentoongesteld op meer dan 1300 m², in verschillende speciale ruimtes:
• De Carré des pressoirs, in een speciaal voor het museum gebouwde hal die zich uitstrekt over 400 m²
• Van de wijnstok naar de wijn
• Laboratoriuminstrumenten
• Kuiperij
• Flessen en flacons
• Kunstglaswerk
• De Galerij van Meesterwerken
Pressoir à grand point de 17 tonnes qu’Yves-Dominique et son fils Pierre-Henry ont ramené de Bourgogne, classé à l’inventaire supplémentaire des monuments historiques. Pour l’anecdote, la poudre transversale pèse, à elle seule, 4 tonnes. Plus vieux foudre du monde, daté de 1467 et dont on a retrouvé les propriétaires successifs, ce qui a permis d’attester de sa date de création. Réalisé en chêne et genévrier, il pouvait contenir pas mois de 1300 litres de vin. Décanteur dit « Fontaine de circulation », où le vin parcourait le mince tube continu en verre avant d’arriver à la sphère, d’où on le versait dans les verres bouteille de marinier est un objet unique, un unique tour de force réalisé en août 1841 par Jérome Andrieux à Sète. Le tonneau est composé de plusieurs douelles et est cerclé par quatre cercles fixés par des fils de cuivre. Il repose sur un support carré en chêne, dit « berceau ». Un second tour de force a été réalisé dans la fermeture de la carafe (il reste inexplicable). En effet, la bonde en bois est bloquée de l’intérieur par deux clés en bois mises en croix.